καταστερώ

καταστερῶ, -όω (Α) [κατάστερος]

1. καταστερίζω*

2. παθ. καταστεροῡμαι, -όομαι

α) είμαι γεμάτος αστέρια

β) είμαι στολισμένος με αστέρια

3. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) κατηστερωμένος, -η, -ον

αυτός τού οποίου το όνομα έχει δοθεί σε αστερισμό.